Γράφει ο Μανόλης Φούμης
Κάποτε ήμουν ΟΦΗ… Λίγο «η ομάδα της Κρήτης», λίγο το γενικότερο κλίμα στην παρέα, είχα πάει και 1-2 φορές ως πιτσιρικάς στον πάγκο (είχα βίσμα τον νονό μου που ήταν ο γιατρός της ομάδας), οπότε ΟΦΗ Snakes Gate 4!
Μιλάω για την περίοδο ‘85, ’86 και ’87, χρονιές χρυσές με τον Ευγένιο Γκέραλντ στον πάγκο να έχει πάρει τα μυαλά όλων μας. 2η θέση στο πρωτάθλημα, κύπελλο Ελλάδας, μια ομάδα με παικταράδες που στα μάτια μας τουλάχιστον, ήταν όλοι τους Θεοί… Σηφάκης, Νιόμπλιας, Σαμαράς, Μαχλάς, Γκουλής, Βασιλείου, Τσινός, Περσίας, Παπαβασιλείου, Χαραλαμπίδης, Ανδρεανίδης, Καργιώτης, Μιχαλήτσιος, Βάβουλας, Τσίμπος, Μαρινάκης, Πατεμτζής, Ίσις…
Στην G4, ο Φαντάρος, ο Αντώνης, ο Ξεχείλας, το Βρομόσκυλο, ο Γιώργος, ο Λιλίκας, ο Γερμανός, ο AC-DC, ο Βικ, ο Νίκος, το UFO, ο Πέτσος, ο Κώστας, ο Μπακαλιάρος, ο Ξανθός, ο Ηλίας και τόσοι άλλοι, να φωνάζουμε, να αναπνέουμε καπνογόνα, να κυνηγάμε, να μας κυνηγάνε, όλες αυτές οι μ@#$κίες της τότε ηλικίας (εγώ 15-16 χρονών), χωρίς όμως να ξεφεύγουμε από τα όρια σε γενικές γραμμές (1-2 εξαιρέσεις πάντα υπάρχουν άλλωστε).
Ήταν όμως και οι χρονιές που το σύνθημα «έξω οι τσάτσοι του Βαρδινογιάννη» κυριαρχούσε. Και ενοχλούσε. Έστω κάποιους…
«Γιατί να μην είμαστε αυτόνομοι;» έλεγαν κάποιοι… «Πάντα στην σκιά του Παναθηναϊκού θα μένουμε;» φώναζαν κάποιοι άλλοι. «Έτσι, δεν θα πάρουμε πρωτάθλημα ποτέ!» ερχόταν η τελευταία δήλωση…
Λεπτομέρεια, αλλά σημαντική, το ότι ο ΟΦΗ τότε δεν χρωστούσε, δεν τον κυνηγούσαν και δεν είχε οικονομικά προβλήματα, τουλάχιστον όχι στο βαθμό των τελευταίων ετών, των ετών της «ανεξαρτησίας». Ενός «οράματος» όπως κάποιοι «μεγάλοι» θέλησαν να περάσουν τότε, για πολλούς και – ευνόητους – σήμερα λόγους.
Υπήρχαν βέβαια και οι άλλες φωνές που έλεγαν ότι η ομάδα δεν θα επιβιώσει μακριά από την οικογένεια Βαρδινογιάννη, τα έξοδα είναι πολλά και το μέλλον αβέβαιο. Και απ’ ό,τι φάνηκε εκ των υστέρων, είχαν δίκιο…
Σήμερα, που ο ΟΦΗ βρίσκεται στο χειρότερο σημείο της ιστορίας του, που το μέλλον του φαντάζει πιο αβέβαιο από ποτέ, ψάχνουν όλοι τον σωτήρα... Θα βρεθεί; Μακάρι, αλλά υπάρχουν σωτήρες στις μέρες μας;
Υπάρχουν επιχειρηματίες (επιχείρηση είναι και ο ΟΦΗ - ιδέα για τους πολλούς, επιχείρηση για όποιον βάλει βαθιά τοχέρι στην τσέπη) που να βάλουν μερικά εκατομμύρια τα οποία πιθανότατα και δεν θα πάρουν πίσω;
Υπάρχουν επιχειρηματίες (επιχείρηση είναι και ο ΟΦΗ - ιδέα για τους πολλούς, επιχείρηση για όποιον βάλει βαθιά τοχέρι στην τσέπη) που να βάλουν μερικά εκατομμύρια τα οποία πιθανότατα και δεν θα πάρουν πίσω;
Από την κερκίδα την κοπάνισα το ’87 αν θυμάμαι καλά, μετά από το 0-1 του Ολυμπιακού και τα όσα είχαν ακολουθήσει.
Έπαψα να ασχολούμαι με τα οπαδικά, δεν μου πήγαινε και είχα αηδιάσει με την σαπίλα του Ελληνικού ποδοσφαίρου.
